Nu ga ik het doen. Ik adviseer zoveel mensen om een boekje bij te houden met alle uitgaven maar zelf doe ik het dus niet. Niet dat ik er last van heb, ik ben een geboren boekhoudboekje, ik sla alles op in mijn geheugen en kan, naar verbazing van man en mijn ouders, exact aangeven wanneer en wat eruit is gegaan en aan wat en wie. Training noem ik dat en vele slapeloze nachten wanneer ik er weer eens niet uitkwam.
Nu ik toch lekker negatief ben vandaag wil ik direct even kwijt dat ik het gevoel heb dat ik de enige ben die probeert te besparen. In die zin, ik doe alle lampen achter iedereen uit, rommel ruimen, koffiezetapparaat uitzetten om nog niet te spreken over kwaad worden over mini uitgaven zoals een rolletje snoep bij een tankstation.
Daarbij kan ik er absoluut niet tegen dat kinderen (waar ik het nog van kan hebben) en partner me wel tien keer op een dag wijzen op artikelen die leuk, goedkoop en handig zijn maar verdomd veel geld kosten en die we gewoonweg niet nodig hebben en ons niet kunnen permitteren. Ik kan er niet meer tegen!
Dus, vanaf dat het leefloon weer binnen is, maak ik mezelf een huishoudboekje en leg dit in het zicht van partner en ook hij dient dan elke eurocent die hij uitgeeft op te schrijven. Al is het maar die 10 cent die hij vergeten is uit zijn broek te halen en nu dankzij de filter van het wasmachine in onze spaarpot is beland.
Misschien kan ik dan wat rust vinden. Gaan anderen hun ogen ook eens open wat het eigenlijk allemaal wel niet kost en....hoef ik dat gereken over de schuldbemiddeling en het besparen misschien niet meer alleen te doen.
Straks, als alles achter de rug is ben ik diegene die spullen gaat aanwijzen om aan te schaffen en reken maar....dan komt er een vaatwasser!
vrijdag 25 september 2009
Collectieve schuldenregeling soms echt een ramp.
Ik word langzaam gillend gek. Niet omdat we in de collectieve schulbemiddeling zitten, dat op zich vind ik allemaal wel prima, maar omdat ik nog steeds het gevoel heb dat ik er helemaal geen ruk mee opschiet. (sorry voor de woordkeuze)
We zitten er nu aankomende oktober precies een jaar in en toch is er nog niets afbetaald en zelfs nog geen aanzuiveringsregeling gemaakt! Vraag is waarom niet? Dat spookt steeds door mijn hoofd. Ben ik nu voor niets zo zuinig aan het leven? Bespaar ik om nog drie jaar in deze regeling te moeten zitten? Ik werk in plaats van part-time momenteel full-time om maar zoveel mogelijk inkomsten in te brengen. Mijn man heeft met zijn part-time avondwerk een zowat full-time inkomen en dat is leuk....als er ook allemaal eens iets mee gedaan zou worden!
Wij als gezin missen hem. De kinderen komen om vier uur thuis van school en manlief vertrekt tegen vijven. Met andere woorden, vier kinderen zien hun vader nauwelijks daar hij ook nog eens om de twee weken het hele weekend moet werken. Ik heb zelf een rot gevoel erbij want krijg het gevoel alsof we als broer en zus beginnen te leven. Overdag werk ik namelijk...
Is dit het allemaal wel waard? We hebben schulden en hebben jaren lang geprobeerd ze zelf af te betalen, met soms een scheiding tussen ons in als gevolg. Nu zouden we toch juist meer rust moeten krijgen? Dit is enkel niet zo en ik heb er zo de balen in!
In het begin werd gezegd dat we het wel in twee jaar konden afbetalen, nou dan vraag ik me af hoe! 1000 euro leefloon, wat mijn man zijn inkomen is. Dan 620 euro huur, wat de kinderbijslag is en dan blijft mijn loon van rond de 800 euro over. Maar waar blijft dit dan? En als ik dan bedenk hoeveel dat op een jaar moet zijn...nog dan zijn we nog niet eens op de helft naar mijn inziens.
De schuldbemiddelaar zegt dat ik me niet te druk moet maken. Dat alles op een spaarrekening staat en dat dit het begin van de aflossing zal zijn. Dat ze nog bezig is met het betwisten van de schulden en dat het bedrag dat ik voor ogen heb niet eens het schulden bedrag is....nee...maar wat is het dan wel? En hoe lang moeten wij nog op deze manier leven?
Ik ben altijd erg zelfstandig geweest, door brute pech in de schulden geraakt en ik probeer er al vijf jaar af te komen door zuinig te zijn, te besparen en steeds te blijven werken ondanks dat mijn huisarts en psycholoog dit afraden. (ik heb Borderline en een hernia) Wat verwachten ze nu eigenlijk nog meer? Ik ben verdorie 29 jaar en normaal in de bloei van mijn leven maar soms ben ik zo moe, zo ellendig dat ik door de wolken de zon niet meer zie....
Ja...ook ik zit wel eens in de put en ik denk dat er meerderen met mij zijn in zo een situatie die dezelfde gedachten en gevoelens hebben.
Maar ik pak me weer bij elkaar....vandaag mag ik balen en me zielig voelen en doe ik verder dus helemaal niets meer. Kindjes liggen in bed, huis is opgeruimd en mijn planning weer afgewerkt....
We zitten er nu aankomende oktober precies een jaar in en toch is er nog niets afbetaald en zelfs nog geen aanzuiveringsregeling gemaakt! Vraag is waarom niet? Dat spookt steeds door mijn hoofd. Ben ik nu voor niets zo zuinig aan het leven? Bespaar ik om nog drie jaar in deze regeling te moeten zitten? Ik werk in plaats van part-time momenteel full-time om maar zoveel mogelijk inkomsten in te brengen. Mijn man heeft met zijn part-time avondwerk een zowat full-time inkomen en dat is leuk....als er ook allemaal eens iets mee gedaan zou worden!
Wij als gezin missen hem. De kinderen komen om vier uur thuis van school en manlief vertrekt tegen vijven. Met andere woorden, vier kinderen zien hun vader nauwelijks daar hij ook nog eens om de twee weken het hele weekend moet werken. Ik heb zelf een rot gevoel erbij want krijg het gevoel alsof we als broer en zus beginnen te leven. Overdag werk ik namelijk...
Is dit het allemaal wel waard? We hebben schulden en hebben jaren lang geprobeerd ze zelf af te betalen, met soms een scheiding tussen ons in als gevolg. Nu zouden we toch juist meer rust moeten krijgen? Dit is enkel niet zo en ik heb er zo de balen in!
In het begin werd gezegd dat we het wel in twee jaar konden afbetalen, nou dan vraag ik me af hoe! 1000 euro leefloon, wat mijn man zijn inkomen is. Dan 620 euro huur, wat de kinderbijslag is en dan blijft mijn loon van rond de 800 euro over. Maar waar blijft dit dan? En als ik dan bedenk hoeveel dat op een jaar moet zijn...nog dan zijn we nog niet eens op de helft naar mijn inziens.
De schuldbemiddelaar zegt dat ik me niet te druk moet maken. Dat alles op een spaarrekening staat en dat dit het begin van de aflossing zal zijn. Dat ze nog bezig is met het betwisten van de schulden en dat het bedrag dat ik voor ogen heb niet eens het schulden bedrag is....nee...maar wat is het dan wel? En hoe lang moeten wij nog op deze manier leven?
Ik ben altijd erg zelfstandig geweest, door brute pech in de schulden geraakt en ik probeer er al vijf jaar af te komen door zuinig te zijn, te besparen en steeds te blijven werken ondanks dat mijn huisarts en psycholoog dit afraden. (ik heb Borderline en een hernia) Wat verwachten ze nu eigenlijk nog meer? Ik ben verdorie 29 jaar en normaal in de bloei van mijn leven maar soms ben ik zo moe, zo ellendig dat ik door de wolken de zon niet meer zie....
Ja...ook ik zit wel eens in de put en ik denk dat er meerderen met mij zijn in zo een situatie die dezelfde gedachten en gevoelens hebben.
Maar ik pak me weer bij elkaar....vandaag mag ik balen en me zielig voelen en doe ik verder dus helemaal niets meer. Kindjes liggen in bed, huis is opgeruimd en mijn planning weer afgewerkt....
dinsdag 22 september 2009
besparen op school materiaal
Nu we in de schuldbemiddeling zitten is het niet altijd even gemakkelijk om te voldoen aan alle vragen van de school. Toch hebben onze kinderen wel degelijk materiaal nodig om naar school te gaan. School materiaal kan je zo duur maken als je zelf wilt! Wij besparen hier liever op!
Een aantal tips om school materiaal goedkoop aan te schaffen:
- hou de folders in de gaten, soms hebben ze bij de aldi geweldige boekentassen.
- Schriften voor school zijn bij de Wibra en Zeeman veel goedkoper dan bij andere winkels.
- Pennen en potloden kan je goedkoop aanschaffen bij de Action en bij bovenstaande winkels.
Daarnaast haal ik zelf de spullen. Onze kinderen zijn dan nog niet zo oud, toch hebben ze al een duidelijke mening over bepaalde merken. Deze merken kan je overigens goed vinden in bijvoorbeeld een Zeeman. Zolang de kinderen het niet zien waar het vandaan komt zijn ze tevreden! Zo bespaar ik niet enkel een hoop gezeur, maar ook geld!
Verder hebben wij hier thuis een budget gemaakt voor school materiaal. We proberen hier niet overheen te gaan en lopen net zolang alle winkels en tweedehands zaken af tot we alles bij elkaar hebben. We trekken er dan ook ongeveer twee weken voor uit!
Een aantal tips om school materiaal goedkoop aan te schaffen:
- hou de folders in de gaten, soms hebben ze bij de aldi geweldige boekentassen.
- Schriften voor school zijn bij de Wibra en Zeeman veel goedkoper dan bij andere winkels.
- Pennen en potloden kan je goedkoop aanschaffen bij de Action en bij bovenstaande winkels.
Daarnaast haal ik zelf de spullen. Onze kinderen zijn dan nog niet zo oud, toch hebben ze al een duidelijke mening over bepaalde merken. Deze merken kan je overigens goed vinden in bijvoorbeeld een Zeeman. Zolang de kinderen het niet zien waar het vandaan komt zijn ze tevreden! Zo bespaar ik niet enkel een hoop gezeur, maar ook geld!
Verder hebben wij hier thuis een budget gemaakt voor school materiaal. We proberen hier niet overheen te gaan en lopen net zolang alle winkels en tweedehands zaken af tot we alles bij elkaar hebben. We trekken er dan ook ongeveer twee weken voor uit!
Besparende vakantie met de kinderen
Het klinkt misschien heel vreemd, maar wij zijn afgelopen zomer op vakantie gegaan naar ponypark city. Ik kende het nog van vroeger en wist gewoon dat ik daar eens heen moest met mijn vier kids.
Eindelijk was het zover. We reden drie uur naar Colendoorn en aangekomen kregen we een geweldig welkomsgeschenk (gratis). Ik hoopte er al op, het zou me namelijk de nodige kosten besparen. Ja hoor, opnieuw zat er drank, tijdschriften en chips in de welkomszak en ook nog een paar kleinigheidjes voor de kinderen. Daarnaast de bekende bingokaarten voor de twee bingo avonden.
Snel gingen we naar het huisje en pakte alles uit. Meteen konden we onze pony gaan halen en de kids waren door het dolle heen. Helaas begon het die avond al snel te regenen, maar dat deerde de pret niet. De kinderen wisten dat we die avond al naar een familieavond zouden gaan.
De ontmoeting met Lucky Luke was spetterend! Er was een geweldige show opgezet en de kinderen, maar ook de ouders, werden kostelijk vermaakt. Drankprijzen zijn er gelukkig niet duur dus we konden er toch wel wat van maken.
Die avond sliepen we de eerste nacht erg goed. De volgende ochtend werd er al vroeg geroepen door de kinderen. Ze wilden tenslotte hun pony halen en verzorgen en daarna nog een beetje oefenen voor de "race" die die middag zou plaatsvinden.
De race was geweldig en alle kinderen kregen een prijsje. Er was gratis koffie en thee voor de ouders, wat alweer een besparing op zich was! De kinderen konden zich tegoed doen aan gratis ranja. Bij de prijsuitrijking kwam ook Zorro nog op bezoek.
In de avond was er de gratis bingo. Je hoefde dus geen kaartjes te kopen. Er waren ontzettend veel mooie en bruikbare prijzen en ook wij gingen met een leuke prijs naar huis terug.
Zondag hebben we gespendeerd in het pretpark Slagharen. Maar ook op ponypark was voldoende te beleven! Er zou die middag namelijk een show zijn van alle versierde pony`s, maar onze kinderen wilde liever naar het pretpark. Toch waren we om 15 uur weer terug en konden, onder het genot van een gratis kop koffie en ranja voor de kinderen, genieten van een daverende westernshow.
Die avond zijn we gaan zwemmen en daarna hebben we nog gelachen om clowns en naar prachtige muziek geluisterd.
Helaas was het te snel maandag en moesten we weer naar huis.
Ondanks dat we in de collectieve schuldbemiddeling zitten hebben we een geweldige vakantie gehad! Wanneer je zelf zorgt voor wat brood, beleg en eventueel de koffie enz hoeft het je weinig te kosten. Die kosten kan je jezelf wel besparen! Alles is inbegrepen in het huisje, dus als je slim bent kook je ook zelf een aantal dagen, dit hebben wij ook twee keer gedaan en het was erg gezellig te picknicken voor ons huisje met de pony erbij!
Toch is het eten in het restaurant ook niet duur en je kan gerust een ijsje nemen. Ook moet ik zeggen dat de prijzen in de supermarkt me best meevielen en ook souveniertjes zijn aan correcte prijzen te verkrijgen.
Al met al waren we voor de gehele vakantie, inclusief brandstof, drank, en eten 350 euro kwijt! Als je dan kijkt wat de prijzen van het huisje zijn is dit toch niet veel!
Volgend jaar gaan we zeker weer! De spaarpot wordt hier weer duchtig gevuld en zodra hij vol is gaan we boeken! De kinderen en wijzelf hebben er ontzettend veel zin in!
Eindelijk was het zover. We reden drie uur naar Colendoorn en aangekomen kregen we een geweldig welkomsgeschenk (gratis). Ik hoopte er al op, het zou me namelijk de nodige kosten besparen. Ja hoor, opnieuw zat er drank, tijdschriften en chips in de welkomszak en ook nog een paar kleinigheidjes voor de kinderen. Daarnaast de bekende bingokaarten voor de twee bingo avonden.
Snel gingen we naar het huisje en pakte alles uit. Meteen konden we onze pony gaan halen en de kids waren door het dolle heen. Helaas begon het die avond al snel te regenen, maar dat deerde de pret niet. De kinderen wisten dat we die avond al naar een familieavond zouden gaan.
De ontmoeting met Lucky Luke was spetterend! Er was een geweldige show opgezet en de kinderen, maar ook de ouders, werden kostelijk vermaakt. Drankprijzen zijn er gelukkig niet duur dus we konden er toch wel wat van maken.
Die avond sliepen we de eerste nacht erg goed. De volgende ochtend werd er al vroeg geroepen door de kinderen. Ze wilden tenslotte hun pony halen en verzorgen en daarna nog een beetje oefenen voor de "race" die die middag zou plaatsvinden.
De race was geweldig en alle kinderen kregen een prijsje. Er was gratis koffie en thee voor de ouders, wat alweer een besparing op zich was! De kinderen konden zich tegoed doen aan gratis ranja. Bij de prijsuitrijking kwam ook Zorro nog op bezoek.
In de avond was er de gratis bingo. Je hoefde dus geen kaartjes te kopen. Er waren ontzettend veel mooie en bruikbare prijzen en ook wij gingen met een leuke prijs naar huis terug.
Zondag hebben we gespendeerd in het pretpark Slagharen. Maar ook op ponypark was voldoende te beleven! Er zou die middag namelijk een show zijn van alle versierde pony`s, maar onze kinderen wilde liever naar het pretpark. Toch waren we om 15 uur weer terug en konden, onder het genot van een gratis kop koffie en ranja voor de kinderen, genieten van een daverende westernshow.
Die avond zijn we gaan zwemmen en daarna hebben we nog gelachen om clowns en naar prachtige muziek geluisterd.
Helaas was het te snel maandag en moesten we weer naar huis.
Ondanks dat we in de collectieve schuldbemiddeling zitten hebben we een geweldige vakantie gehad! Wanneer je zelf zorgt voor wat brood, beleg en eventueel de koffie enz hoeft het je weinig te kosten. Die kosten kan je jezelf wel besparen! Alles is inbegrepen in het huisje, dus als je slim bent kook je ook zelf een aantal dagen, dit hebben wij ook twee keer gedaan en het was erg gezellig te picknicken voor ons huisje met de pony erbij!
Toch is het eten in het restaurant ook niet duur en je kan gerust een ijsje nemen. Ook moet ik zeggen dat de prijzen in de supermarkt me best meevielen en ook souveniertjes zijn aan correcte prijzen te verkrijgen.
Al met al waren we voor de gehele vakantie, inclusief brandstof, drank, en eten 350 euro kwijt! Als je dan kijkt wat de prijzen van het huisje zijn is dit toch niet veel!
Volgend jaar gaan we zeker weer! De spaarpot wordt hier weer duchtig gevuld en zodra hij vol is gaan we boeken! De kinderen en wijzelf hebben er ontzettend veel zin in!
Abonneren op:
Posts (Atom)
