http://zelfschuldenafbetalen.blogspot.com/
Omdat we herroepen zijn uit collectieve schuldenregeling en we zelf nu alle schuldeisers gaan aflossen ben ik een nieuwe blog begonnen. Het gaat tot nu toe erg goed! Het kan dus allemaal wel!
woensdag 29 juni 2011
woensdag 23 maart 2011
Herroepen in collectieve schuldenregeling
Vandaag kreeg ik telefoon van een schuldenaar. We zijn herroepen! En ik weet er dus nog officieel niks vanaf.
Nu...ik moet blijkbaar bijna 4000 euro aan erelonen betalen aan de schuldbemiddelaar en de kosten hiervan kunnen zeer hoog oplopen. Voor personen die eraan denken om in de collectieve te stappen heb ik een link gevonden welke kosten jij als schuldenaar zou moeten betalen volgens de wet
Koninklijk besluit kosten collectieve schuldenregeling
hoe en wat nu weet ik niet dus wacht mijn brief even af
Nu...ik moet blijkbaar bijna 4000 euro aan erelonen betalen aan de schuldbemiddelaar en de kosten hiervan kunnen zeer hoog oplopen. Voor personen die eraan denken om in de collectieve te stappen heb ik een link gevonden welke kosten jij als schuldenaar zou moeten betalen volgens de wet
Koninklijk besluit kosten collectieve schuldenregeling
hoe en wat nu weet ik niet dus wacht mijn brief even af
maandag 7 maart 2011
Herroeping again
Zo even een berichtje van mij nogmaals. Heb het de laatste tijd nogal belachelijk druk gehad met school en mijn man met zijn problemen het is niet simpel en behoorlijk zwaar maar we gaan gewoon door....moeten wel.
In ieder geval hadden we vorige maand de herroeping. Natuurlijk werden we weer de grond in gestampt. Mijn man zijn wagen was stuk en hij kon dus na zijn ziekteverlof niet gaan werken toch is hij aangekomen op zijn werk maar mocht meteen rechtsomkeer maken naar huis. Ze hadden een andere interimmer gevonden zonder psychische problemen....erg maar waar. Direct is hij gestart met het OCMW. Zij vertelden ons dat we recht hadden op leefloon en deze wsl wel toegekend zou worden maar dat dit tijd kostte. Dat mijn man nu wel aan zijn medicamenten mocht beginnen (mocht normaal niet omdat hij met machines werkte maar eigenlijk waren ze wel nodig) en dat ze zouden proberen om hem tewerk te stellen onder art.60. Een goed vooruitzicht natuurlijk! Dachten we....
Zelf heb ik sinds kort dan mijn arbeidscontract via de VDAB maar ga dus naar school. Wel bouw ik hiermee rechten op en heb ik een vervoerskaart gekregen. Een stap richting de toekomst...dachten we....
Helaas, de herroeping was blijkbaar niet zo goed. OCMW was toen nog niet rond (een paar dagen erna wel en we hebben weer wat leefgeld gekregen gelukkig waardoor ik toch weer een deel achterstallige rekeningen kon betalen) en we werden afgerekend op de problemen van mijn man. Er werd eigenlijk voor mijn gevoel geen enkel begrip getoond. Mijn man is seksueel misbruikt en dit is er allemaal uitgekomen vlak voor de kerst. Dit is al erg genoeg zo voor ons gezin maar voor hemzelf natuurlijk nog veel erger! Het kwam er in mijn ogen eigenlijk op neer dat die dat maar moest vergeten en gewoon door moest werken....ook al heeft de huisarts duidelijk aangegeven dat hij nu niet echt in staat is om fatsoenlijk te werken en al helemaal niet met machines....
Mijn opleiding was blijkbaar ook een hekel punt terwijl de VDAB mij daar juist naartoe gestuurd heeft. Ik heb borderline, dit is bekend maar ik wil mijzelf niet arbeidsongeschikt laten verklaren. Puur en alleen omdat ik dan in mijn ogen helemaal geen toekomst meer heb!
Dan was er een ernstige discussie over deze blog. Ik zou laster plegen en mocht eigenlijk niks zeggen hier. De bemiddelaar voelde zichzelf bedreigd, aangesproken en zwart gemaakt. Sorry? Ik noem geen namen niks! Ik geef alleen mijn eigen mening en ik ben ook niet van plan dit niet meer te doen. Deze blog is begonnen om erdoor te geraken en helaas staan er inderdaad minder mooie kanten in, maar kan ik er iets aan doen?
200 euro hebben we gekregen vorige maand. Ik hoorde tijdens de zitting wel dat er 2500 euro nog op de rekening stond. Voor de schuldeisers wel te verstaan niet om onze rekeningen te betalen of voor voedsel te zorgen. We zijn gelukkig erg goed geholpen bij de voedselbank en mogen hier nu om de twee weken iets gaan halen. Het scheelt toch al iets.
Er is geen uitspraak gedaan. Deze volgt deze maand ergens. Er is kans dat er herroepen wordt. Ik zal echter in hoger beroep gaan als dit gebeurd. Mijn vraag was namelijk een andere bemiddelaar maar hier is nog nooit verder op ingegaan. Mocht het nog niet zo zijn dat er geluisterd wordt, dan civiel, dan nog niks, sorry maar in mijn eigen woorden:" Dan kunnen ze het geld ergens steken waar de zon niet schijnt." Dan heb ik er genoeg van.
De griffier vroeg of ik dan wegliep van mijn problemen. Nee sorry zo zie ik het dan niet. Na 3 jaar voel ik me eerder weggejaagd van mijn man zijn problemen. Tenslotte ben ik met hem erin gestapt om er samen doorheen te komen.
Vandaag per toeval een deurwaarder gesproken (achterstal door te weinig inkomsten maar nu bijna opgelost) en deze vroeg mij notabene waarom hij niets van de bemiddelaar meer had gehoord de afgelopen tijd. Tsja wat moet ik antwoorden? Ik mag niet antwoorden want officieel mag ik geen contact met hem opnemen in die zaak. Ik heb dus ook gezegd, vraag het....ik kan daar niks over zeggen......
In ieder geval hadden we vorige maand de herroeping. Natuurlijk werden we weer de grond in gestampt. Mijn man zijn wagen was stuk en hij kon dus na zijn ziekteverlof niet gaan werken toch is hij aangekomen op zijn werk maar mocht meteen rechtsomkeer maken naar huis. Ze hadden een andere interimmer gevonden zonder psychische problemen....erg maar waar. Direct is hij gestart met het OCMW. Zij vertelden ons dat we recht hadden op leefloon en deze wsl wel toegekend zou worden maar dat dit tijd kostte. Dat mijn man nu wel aan zijn medicamenten mocht beginnen (mocht normaal niet omdat hij met machines werkte maar eigenlijk waren ze wel nodig) en dat ze zouden proberen om hem tewerk te stellen onder art.60. Een goed vooruitzicht natuurlijk! Dachten we....
Zelf heb ik sinds kort dan mijn arbeidscontract via de VDAB maar ga dus naar school. Wel bouw ik hiermee rechten op en heb ik een vervoerskaart gekregen. Een stap richting de toekomst...dachten we....
Helaas, de herroeping was blijkbaar niet zo goed. OCMW was toen nog niet rond (een paar dagen erna wel en we hebben weer wat leefgeld gekregen gelukkig waardoor ik toch weer een deel achterstallige rekeningen kon betalen) en we werden afgerekend op de problemen van mijn man. Er werd eigenlijk voor mijn gevoel geen enkel begrip getoond. Mijn man is seksueel misbruikt en dit is er allemaal uitgekomen vlak voor de kerst. Dit is al erg genoeg zo voor ons gezin maar voor hemzelf natuurlijk nog veel erger! Het kwam er in mijn ogen eigenlijk op neer dat die dat maar moest vergeten en gewoon door moest werken....ook al heeft de huisarts duidelijk aangegeven dat hij nu niet echt in staat is om fatsoenlijk te werken en al helemaal niet met machines....
Mijn opleiding was blijkbaar ook een hekel punt terwijl de VDAB mij daar juist naartoe gestuurd heeft. Ik heb borderline, dit is bekend maar ik wil mijzelf niet arbeidsongeschikt laten verklaren. Puur en alleen omdat ik dan in mijn ogen helemaal geen toekomst meer heb!
Dan was er een ernstige discussie over deze blog. Ik zou laster plegen en mocht eigenlijk niks zeggen hier. De bemiddelaar voelde zichzelf bedreigd, aangesproken en zwart gemaakt. Sorry? Ik noem geen namen niks! Ik geef alleen mijn eigen mening en ik ben ook niet van plan dit niet meer te doen. Deze blog is begonnen om erdoor te geraken en helaas staan er inderdaad minder mooie kanten in, maar kan ik er iets aan doen?
200 euro hebben we gekregen vorige maand. Ik hoorde tijdens de zitting wel dat er 2500 euro nog op de rekening stond. Voor de schuldeisers wel te verstaan niet om onze rekeningen te betalen of voor voedsel te zorgen. We zijn gelukkig erg goed geholpen bij de voedselbank en mogen hier nu om de twee weken iets gaan halen. Het scheelt toch al iets.
Er is geen uitspraak gedaan. Deze volgt deze maand ergens. Er is kans dat er herroepen wordt. Ik zal echter in hoger beroep gaan als dit gebeurd. Mijn vraag was namelijk een andere bemiddelaar maar hier is nog nooit verder op ingegaan. Mocht het nog niet zo zijn dat er geluisterd wordt, dan civiel, dan nog niks, sorry maar in mijn eigen woorden:" Dan kunnen ze het geld ergens steken waar de zon niet schijnt." Dan heb ik er genoeg van.
De griffier vroeg of ik dan wegliep van mijn problemen. Nee sorry zo zie ik het dan niet. Na 3 jaar voel ik me eerder weggejaagd van mijn man zijn problemen. Tenslotte ben ik met hem erin gestapt om er samen doorheen te komen.
Vandaag per toeval een deurwaarder gesproken (achterstal door te weinig inkomsten maar nu bijna opgelost) en deze vroeg mij notabene waarom hij niets van de bemiddelaar meer had gehoord de afgelopen tijd. Tsja wat moet ik antwoorden? Ik mag niet antwoorden want officieel mag ik geen contact met hem opnemen in die zaak. Ik heb dus ook gezegd, vraag het....ik kan daar niks over zeggen......
woensdag 16 februari 2011
Opnieuw Herroepingszaak collectieve schuldenregeling
Zo nog eventjes en opnieuw mogen we ons woordje komen doen. Ik ben echt telleurgesteld in de Belgische wetgeving. Ja, mensen die niet in de collectieve schuldenregeling zitten en er wel het een en ander over gelezen hebben zeggen: "dat kan toch niet, max zeven jaar zeggen ze, hoe zonder geld zetten? Ga naar het OCMW, enz"
Wij, allen die deze situatie meemaken, weten beter. Je wordt aan het lijntje gehouden. Stil gehouden en hebt het gevoel alsof anderen de macht over je hebben. En eigenlijk hebben ze dat ook! Geen leefgeld betekent geen brood op de plank, geen vervoer meer naar werk, geen rekeningen kunnen betalen en ga zo maar door. Nieuwe schulden maken betekent eruit vliegen, het zelf mogen gaan oplossen, niet eten betekent ziekte en ellende, geen vervoer naar werk betekent werkweigering en ontslag. En jah, opnieuw is er hier een ontslag gevallen van mijn man. Hij is helemaal ingestort!
Toch, we zijn maar weer naar het OCMW gegaan. Deze was heel meelevend eindelijk maar kreeg ook opnieuw geen gehoor van de schuldbemiddelaar. Probleem want een dringend leefloon kan dan niet gegeven worden. Wel dagelijks een broodpaket waar dankbaar gebruik van wordt gemaakt en waar al meer luxe inzit dan dat we gewend zijn...jaja zelfs cote dore chocolade!
Een uitkering rondkrijgen via de RVA is een ramp! Zes weken wachten we al en steeds moet er weer een nieuw formuliertje ingevuld worden. Het OCMW is perplex! En de rekeningen stapelen zich op...we hebben een nieuwe deurwaarder wat eigenlijk einde schuldenregeling zou gaan betekenen...helaas.
Ja er is geld op de rubriekrekening, ja normaal moet eerst de mens en het gezin en dan de schuldeisers van geld worden voorzien maar helaas zegt de praktijk iets anders. Het geld blijft bij de bemiddelaar om haar schuldeisers te beschermen. Dat is macht....en wij kijken machteloos toe hoe ons leven compleet naar de vaantjes gaat. Financieel dan want gelukkig hebben we ook mensen om ons heen die ons steunen en die keihard vechten om ons te helpen. Zij ZIEN dit gebeuren en kunnen niets! OCMW, Huisarts, vertrouwenspersoon, ouders en een klein groepje vrienden. NIETS kunnen ze! En dat doet mij nog het meest pijn. De hulp die geboden wordt en geen enkele verandering die eruit voortvloeit.
Ik ben benieuwd wat de herroeping nu weer voor een uitslag gaat geven. Er wordt gevochten, mogelijkheden gezocht. Het idee was man via OCMW, leefgeld en dat via art.60 aan de slag werken! Maar de bemiddelaar houdt dit (bewust of onbewust) tegen terwijl dit een mega oplossing zou zijn op dit moment. We zouden dus niet van de staat gaan leven en dat willen we ook helemaal niet. Er zou gewerkt worden met de bescherming van art.60 achter de hand en de begeleiding van het OCMW.
Maar helaas...men ziet dit niet of wilt dit niet zien....
Wij, allen die deze situatie meemaken, weten beter. Je wordt aan het lijntje gehouden. Stil gehouden en hebt het gevoel alsof anderen de macht over je hebben. En eigenlijk hebben ze dat ook! Geen leefgeld betekent geen brood op de plank, geen vervoer meer naar werk, geen rekeningen kunnen betalen en ga zo maar door. Nieuwe schulden maken betekent eruit vliegen, het zelf mogen gaan oplossen, niet eten betekent ziekte en ellende, geen vervoer naar werk betekent werkweigering en ontslag. En jah, opnieuw is er hier een ontslag gevallen van mijn man. Hij is helemaal ingestort!
Toch, we zijn maar weer naar het OCMW gegaan. Deze was heel meelevend eindelijk maar kreeg ook opnieuw geen gehoor van de schuldbemiddelaar. Probleem want een dringend leefloon kan dan niet gegeven worden. Wel dagelijks een broodpaket waar dankbaar gebruik van wordt gemaakt en waar al meer luxe inzit dan dat we gewend zijn...jaja zelfs cote dore chocolade!
Een uitkering rondkrijgen via de RVA is een ramp! Zes weken wachten we al en steeds moet er weer een nieuw formuliertje ingevuld worden. Het OCMW is perplex! En de rekeningen stapelen zich op...we hebben een nieuwe deurwaarder wat eigenlijk einde schuldenregeling zou gaan betekenen...helaas.
Ja er is geld op de rubriekrekening, ja normaal moet eerst de mens en het gezin en dan de schuldeisers van geld worden voorzien maar helaas zegt de praktijk iets anders. Het geld blijft bij de bemiddelaar om haar schuldeisers te beschermen. Dat is macht....en wij kijken machteloos toe hoe ons leven compleet naar de vaantjes gaat. Financieel dan want gelukkig hebben we ook mensen om ons heen die ons steunen en die keihard vechten om ons te helpen. Zij ZIEN dit gebeuren en kunnen niets! OCMW, Huisarts, vertrouwenspersoon, ouders en een klein groepje vrienden. NIETS kunnen ze! En dat doet mij nog het meest pijn. De hulp die geboden wordt en geen enkele verandering die eruit voortvloeit.
Ik ben benieuwd wat de herroeping nu weer voor een uitslag gaat geven. Er wordt gevochten, mogelijkheden gezocht. Het idee was man via OCMW, leefgeld en dat via art.60 aan de slag werken! Maar de bemiddelaar houdt dit (bewust of onbewust) tegen terwijl dit een mega oplossing zou zijn op dit moment. We zouden dus niet van de staat gaan leven en dat willen we ook helemaal niet. Er zou gewerkt worden met de bescherming van art.60 achter de hand en de begeleiding van het OCMW.
Maar helaas...men ziet dit niet of wilt dit niet zien....
maandag 17 januari 2011
Schuldbemiddelaar worden?
Nu weet ik waarom dat een schuldbemiddelaar zoveel fouten kan maken...sorry hoor maar moet iemand die "maar liefst" 65 uur school gevolgd heeft mijn financiele situatie gaan verzorgen???
http://www.centrumschuldbemiddeling.be/index.php?page=50
Daar kan dus iedereen de opleiding erkend schuldbemiddelaar gaan volgen. Lekker om te weten als je problemen ondervind in de collectieve schuldbemiddeling :s
http://www.centrumschuldbemiddeling.be/index.php?page=50
Daar kan dus iedereen de opleiding erkend schuldbemiddelaar gaan volgen. Lekker om te weten als je problemen ondervind in de collectieve schuldbemiddeling :s
zaterdag 16 oktober 2010
Evaluatie gesprek collectieve schuldenregeling
Ja, na twee jaar is er eindelijk een evaluatiegesprek geweest. Het was vooral niet wat ik verwachte. Ergens wel maar toch…
Allereerst werd er bekeken wat voor een inkomsten er geweest waren. De eerste opmerking was te weinig….maar….tijdens de helft van het gesprek bleek er wel ongeveer een 2000 euro in het reserve potje te zitten? Dan moesten er dus wel degelijk inkomsten zijn geweest.
Ten tweede werd aangehaald dat we informatie zouden achterhouden met betrekking van de belastingteruggaaf en de plek terwerkstelling. Ook dit was makkelijk te weerleggen. De dag dat de brief kwam van belastingteruggaaf had ik de bemiddelaar hiervan per mail op de hoogte gebracht daarnaast had ik de mails van de tewerkstelling inclusief de plek en adressen bij me. Hierop had de bemiddelaar ook geantwoord. De laatste was dat wij de belastingteruggaaf zelf geind zouden hebben…..was het maar zo, ben ik heel eerlijk in dan had ik tenminste juli een leefloon gehad. Maar nee….ik heb zelf mogen uitzoeken waar het geld heen is gegaan en dat was in beslag genomen door 2 schuldeisers die in de collectieve lagen….hah toen viel er weinig meer te zeggen.
Het ging over een herroeping maar deze is dus niet uitgesproken. Ook is de bemiddelaar nu verplicht vast wat geld te storten voor de helft van de maand. Daarna krijgen we 3/4 van het inkomsten wat binnen komt. Eindelijk een fatsoenlijke regeling. Dit dient direct na binnenkomst doorgestort te worden als leefloon.
Natuurlijk moesten wij ook wat doen. kan ook niet enkel de schuld zijn van een collega :s We moeten binnen de 8 dagen een overzicht inkomsten en uitgaven leveren, de griffier heeft deze ondertussen al die heb ik direct daar gelaten. Daarnaast moeten we de achterstallige rekeningen opschrijven en erbij zetten hoe we dat gaan oplossen…jah ook niet moeilijk…als ik leefloon krijg kan ik dat in termijnen aflossen. Deze “nieuwe” schuldeisers hebben tenslotte mij sterkte gewenst en me vriendelijk gevraagd na deze evaluatie even terug te bellen ivm een betaalplan. En als laatste moet mijn man nieuw werk vinden.
Uiteraard! Maar het grootste probleem hiervan en waar ik nog woest over ben. Hij had een goede baan! Zou opleiding krijgen maar kon vorige week niet daar geraken. Hierop hebben we de schuldbemiddelaar gevraagd voor een bedrag voor vervoer….we kregen als antwoord dat ze geen reserve had?? Familie kon niks meer bijspringen en uiteraard begreep zijn baas het niet. Hij is dus ontslagen! Erg want er bleek rond de 2000 euro op de reserve rekening te staan was 20 euro voor vervoer dan werkelijk teveel gevraagd?
Maar goed, hij heeft de afgelopen weer 18 sollicitaties gedaan en we hopen dat hij snel weer aan de slag kan. We krijgen tot 17 dec en wanneer de schuldbemiddelaar vind dat we niet voldoende meewerken dan worden we eruit gegooid….uiteraard let de griffier hier ook op gelukkig maar. Anders is het nu 100% zeker dat we een andere bemiddelaar krijgen. Daar hopen we dan maar op. Eerst deze 2 maanden maar weer eens overbruggen.
vrijdag 15 oktober 2010
Sceptisch over de eerlijkheid: We staan niet alleen in de ellende die collectieve schuldenregeling heet!
Omdat ik vaak reacties krijg van mensen die het niet geloven wat er geschreven wordt en om mensen die denken eigen schuld dikke bult meteen de mond te snoeren heb ik een aantal krantenartikelen uitgezocht over een periode van ongeveer een jaar.
De collectieve schuldenregeling loopt vaker mis dan we denken! Wanbetalingen zijn er dus blijkbaar ook onder de schuldbemiddelaars kijk zelf wanbetalende schuldbemiddelaar
Er waren in 2009 maar liefst 1700 nieuwe aanvragen voor CSR excuse me….en sommigen zijn nog niet eens toegelaten. Schuldbemiddelaars verdrinken in het werk ahummm en het is makkelijk verdienen 1700 nieuwe aanvragen
Een op de vijf kinderen in Belgie leeft in armoede. Waarom? Omdat men het onmogelijk maakt om, wanneer men een baan en inkomsten heeft, op een normale manier bepaalde facturen in gedeelten te betalen. Denk dan aan electriciteit, water, mazout en meer van die zaken….een op de vijf kids in armoede Kindergeld wordt overigens door de schuldbemiddelaar hier gebruikt voor de huur….niet voor de kinderen.
De grote wanpraktijken die deurwaarders gebruiken. Het is bekend en waarom wordt er dan helemaal niks aan gedaan? wanpraktijken bij gerechtsdeurwaarders
Oh en voor diegene die nog blind zijn. Er zijn mensen die er openlijk voor uit komen. Het is echt niet altijd eigen schuld!! verhaal van schuldenaar
Oh ja voor ik het vergeet te melden. Advocaten zijn niet verplicht een opleiding schuldbemiddeling te doen….zegt al heel wat denk ik…
Heb je echt zin meerdere verhalen te lezen: forum collectieve schuldenregeling de voors en vooral tegens
Genoeg leesvoer….
Abonneren op:
Posts (Atom)
